Opeens is daar het jaar 2020. Dankbaar dat we nu al terug mogen kijken op een fantastische (!) start van het winterseizoen. Maar t was echt nog eventjes billetjes knijpen tot het moment de gasten daadwerkelijk voor de deur stonden. Soms leek het wel alsof de hormonen weer door mijn lijf gierden, TOP gevoelens en opeens ONZEKERE gevoelens... Wat als gasten het niet mooi vinden wat we gemaakt hebben? Wat als alle auto’s niet eens op ons terrein passen? Wat als we toch niet op

Wasjes draaien, ook hier in Oostenrijk een huishoudelijke taak. Ik zuchtte altijd heel diep als ik Erik zn kluskleren in de was gooide en de schroefjes op de grond / in de wasmachine vielen. Maar, weet je nog dat ik je vertelde over mijn toffe roze klusbroek (dank @marijkegroen)? Nou die klusbroek is inmiddels beklad met grijze / witte verfvlekken en ook uit die zakken (en t zijn er nog al wat) vallen schroefjes. Dus nu twee keer diep zuchtten en vervolgens de schroefjes opbe