top of page

Voldaan gebroken... letterlijk & figuurlijk | leestijd ca. 2 minuten

Ik vond het een top idee om op 26 januari een les langlaufen te gaan doen.

En die 26e van januari was een bijzondere dag, het was namelijk de eerste Cross Country Day in Mallnitz. Er was van alles te doen, van een sneeuwschoen wandeling tot lessen langlaufen (klassiek & skating) en een cursus wat te doen bij lawines. Dus je raadt het al, de ideale gelegenheid om het langlaufen eens te gaan ontdekken. Nadat ik verbaasd was hoe lang (!) de latten zijn, nog meer verbaasd te zijn hoe lang de stokken (!) zijn kreeg ik toch een gezonde spanning omdat mijn voeten alleen in het voren bevestigd zijn. En die gezonde spanning werd nog een beetje meer aangesterkt omdat mij is verteld dat skating langlaufen net schaatsen is. En dat heeft deze Nederlandse natuurlijk, lang geleden toen het echt nog winter was, heus wel gedaan. De 'lat' lag hoog, maar vol goede moed, de eerste meters. En die eerste meters gaan zonder stokken, want dat is belangrijk voor de juiste balans. Nadat ik de slag (het is echt net schaatsen) te pakken had, was ik het stukje balans even vergeten… en voordat ik het wist, bam, op de grond. Ik voelde dat de val niet lekker was, maar ja, wanneer is vallen wel leuk? In de laatste 15 minuten van de les, kon ik mijn stokken opeens niet meer in de grond prikken en kreeg ik pijn die niet meer door op mijn tandjes te bijten weg te krijgen was. Handschoen maar even uit, en toen zag ik dat het mis was. Die hand / pols hoort niet zo dik te zijn en hoort al helemaal niet zo pijn te doen… IJS erop, maar het kwaad was al geschied. Waar Erik en ik de avond ervoor nog grapten over mijn knullige valpartijen met niet altijd een goede afloop, bevestigde het ziekenhuis vervolgens mijn vermoeden: gebroken. Wat had ik gewild dat ik linkshandig was, want je goede hand ‘missen’ is echt TOP zo voor de drukte in Februari (NOT).


Te lang tijd nemen voor negatieve gevoelens was er niet, we / ik moesten door. Hoe? Dat wisten we ook niet precies, maar dat we het gewoon gingen redden was 1 ding wat zeker was. Uiteindelijk bleek ik links toch handiger te zijn dan gedacht, maar zonder Erik was de Februari maand een grote chaos geweest… Vrolijk schoof hij de sneeuw in de ochtend weg om vervolgens die kleine van ons uit bed te halen & aan te kleden, ontbijten bestond meer uit boterhammen smeren en snijden voor ons dan dat hij er er zelf even goed van kon genieten. En zodra de laatste hap genomen was, werd de vieze was in de appartementen afgehaald, werd de schone was er weer op gedaan (gelukkig kon ik de wasmachine met links prima bedienen en snapt Willem Jan inmiddels ook dat de vieze was in de machine hoort en niet voor de machine), en na het verwisselen van de was ging Erik aan de poets, maakte hij tussendoor onze lunch en legde hij die kleine in bed, en ging in de middag vrolijk door waar hij gebleven was totdat die kleine weer wakker werd om vervolgens de middagsnack te maken om daarna af te maken waar hij mee bezig was. Klaar, even zitten (met een biertje) om daarna met alle liefde ons avond eten te maken. Wow, en dat een paar weken lang. Bizar hoe positief je wederhelft kan zijn als je het zelf even niet bent. Blij was ik dat op een dag de pijn elke dag iets minder werd, en zo Erik kon ondersteunen. Geloof me, links poetsen gaat ook best en met links de handen schudden van onze gasten is ook heel normaal. Tijdens onze Mallnbach Events, welke elke keer druk bezocht waren, hielpen de gasten Erik met het opruimen, dat zijn bijvoorbeeld die kleine dingen die t m doen in de top drukte van Februari. Ja je zou zeggen dat het gips voor ons allemaal begon te wennen, maar wat was ik (&Erik) blij dat op de 26e van Februari de zaag door het gips ging en de foto’s goed waren. So, we are 100% back in business!


Nu de drukte van Februari achter ons ligt, voelen we pas hoe moe we zijn. Vanaf oktober tot februari zijn we meer dan full speed bezig geweest. En dat is niet elke keer even gemakkelijk geweest. Maar sinds we hier zijn hebben we een 9,7 gemiddeld behaald aan reviews, hebben we enorm veel gasten blij naar huis laten gaan met de beleving die we voor ogen hadden, hebben we veel WAUW’s gehoord na het zien van de opgeknapte appartementen en hebben we fantastische mensen leren kennen zowel gasten & mensen uit de omgeving, en dat geeft energie, positieve energie! De conclusie kan daarom alleen maar zijn: positief vooruit! En dat kan ook best als je een beetje moe bent…






318 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page